به گزارش خبرنگار پایگاه فرهنگی اجتماعی آحاد، محمدهانی ایرانمنش، در گردهمایی گروههای مردمی و کنشگران اجتماعی مطرح کرد:
یکی از شاخصهای بسیار مهم، به میان آوردن مردم و مردمگرایی است. مردم محور حل مسائل باشند، اگر گروه جهادیای به صورتی کارکرد که در جریان رسانهای و درکنش اجتماعی این را القا کرد که من منجی هستم، از بیرون جامعه آمدم مسئله را یافتم و آن را حل کردم، در این صورت شما یکی از اصول اساسی توسعه را پیش بردید. شما آن جامعه را تحقیر کردید، آن هارا لایق حل مسئله ندانستید، عقلانیت آنها را یک عقلانیت رذیله و پایین دانستید و توانهایشان را سرکوب کردید و خود را که معمولاً یک آدم نسبتاً فرهیختهای هستید و از یک محیطی که معمولاً محیط شهری است آمدید و خودتان را به عنوان چهره ای مطرح کردید که میتواند حل مسئله کند. این سؤال را خیلی از بچههای جهادی میپرسند که چرا وقتی من میروم در منطقه ای، برمیگردم و دوباره سال بعد میروم جمعیت آنجا کاهش پیدا کرده؟ یکی از دلایل آن همین است.
وقتی شما به منطقهای رفتید و خودتان را منجی حل مسائل مطرح میکنید، الگو میشوید و وقتی الگو شدید، آن جوان آنجا میگوید چقدر خوب… منم به شهر میروم در آنجا زندگی میکنم، به وضع مالی مناسبی میرسیم و بعد از آن با اردوی جهادی اینجا میآیم، آنوقت هم دین را دارم و هم دنیا را و هم تبدیل به الگو میشوم. منی که بچه روستا هستم توان حل مسئله را ندارم و توان حل مسئله برای این اشخاصی است که از بیرون جامعه میآیند و مسائل را حل میکنند؛ و این هم یکی از ویژگیهاست.
